Οι «παράπλευρες απώλειες» των capital controls στην Ελλάδα

Οπως δείχνουν τα στοιχεία των εισαγωγών από την πρώτη δεκάδα των χωρών που προμηθεύουν την Ελλάδα με πρώτες ύλες, βιομηχανικά προϊόντα, τρόφιμα, καταναλωτικά προϊόντα, φάρμακα κ.λπ. –δηλαδή τα πάντα εκτός από πετρελαιοειδή και φυσικό αέριο- μόνο η Κίνα αύξησε τη διείσδυσή της στην ελληνική αγορά τον δραματικό περασμένο Ιούλιο. Αντίθετα, οι εισαγωγές από τη Γερμανία, την Ιταλία, την Ολλανδία, τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, το Βέλγιο, τη Βουλγαρία και την Τουρκία υποχώρησαν θεαματικά και μάλιστα στις επτά από τις εννέα περιπτώσεις σε ποσοστό μεγαλύτερο του -25% που ήταν η μεσοσταθμική πτώση του συνόλου των ελληνικών εισαγωγών τον Ιούλιο έναντι του Ιουνίου.

Επίσης στις περισσότερες περιπτώσεις η μείωση τον συγκεκριμένο μήνα ήταν πολύ μεγαλύτερη από το ποσοστό μείωσης που κατέγραψαν οι πωλήσεις τους στην ελληνική αγορά σε επίπεδο έτους ή διετίας, καθώς στα χρόνια της κρίσης οι εισαγωγές της χώρα μας βαίνουν μειούμενες, με εξαίρεση κάποιο μικρό διάστημα του 2014 που έδειχναν να ανακάμπτουν.

ΑΠΟΤΟΜΑ. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ότι η αδυναμία εξαγωγής χρημάτων, αλλά και ο πολύ μεγάλος και απότομος περιορισμός της κατανάλωσης των Ελλήνων, ως συνέπεια του σοκ που υπέστη η κοινωνία από το κλείσιμο των τραπεζών και την επιβολή ελέγχων στη διακίνηση κεφαλαίων, εκτός από τα προβλήματα που δημιούργησε στην εγχώρια αγορά είχε επιπτώσεις και στους εταίρους μας στην Ευρωζώνη.

Και μπορεί η Ελλάδα να είναι μια μικρή αγορά για τις μεγάλες εξαγωγικές χώρες, όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Γαλλία, αλλά δεν ισχύει το ίδιο για τις επιμέρους επιχειρήσεις των χωρών αυτών, που έχουν στην Ελλάδα συνεργάτες και προμηθεύουν την τοπική αγορά εδώ και χρόνια. Πολύ περισσότερο που σε αρκετές περιπτώσεις τις πωλήσεις στην Ελλάδα πραγματοποιούν μικρομεσαίες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, που επιβαρύνθηκαν με έναν ξαφνικό και απότομο «πονοκέφαλο».

Διότι μπορεί οι ελληνικές εισαγωγές στα χρόνια της κρίσης να μειώνονται, αφού περιορίζεται το εισόδημα των καταναλωτών, αλλά –όπως σημειώνουν έμπειροι παράγοντες της αγοράς- αυτό συνέβαινε σταδιακά. «Οι απότομες αρνητικές εξελίξεις ποτέ δεν είναι ευπρόσδεκτες από καμία επιχείρηση» επισημαίνουν.

Αλλωστε, υπάρχουν περιπτώσεις υποαγορών στις οποίες η Ελλάδα είναι πολύ μεγάλος πελάτης, οπότε εκτός από πονοκέφαλο είχαμε και… ζαλάδες. Για παράδειγμα οι γερμανικές παραφίνες, που αξιοποιούνται στο γυάλισμα των ελληνικών φρούτων, ή οι ιταλικοί τυποποιημένοι κύβοι αχλαδιών, που χρησιμοποιούνται στις φρουτοσαλάτες.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat που επεξεργάστηκε το Ινστιτούτο Εξαγωγικών Ερευνών και Σπουδών του Συνδέσμου Εξαγωγέων Βορείου Ελλάδος η μείωση των ελληνικών εισαγωγών τον Ιούλιο έναντι του Ιουνίου –χωρίς τα πετρελαιοειδή- είναι 25%, αφού υποχώρησαν από 2,923 δισ. ευρώ στα 2,193 δισ. ευρώ.

Από τις δέκα μεγαλύτερες προμηθεύτριες χώρες της Ελλάδας τη μεγαλύτερη μείωση -51,4% (από 126 σε 61 εκατ.) ανάμεσα στους δύο μήνες είχε η Τουρκία, από την οποία η χώρα μας εισάγει κυρίως πλαστικά, οχήματα, συσκευές και υφάσματα. Δεύτερη χαμένη, τουλάχιστον στατιστικά και ποσοστιαία, είναι η Βρετανία με μείωση εξαγωγών προς την Ελλάδα από Ιούνιο σε Ιούλιο της τάξεως του 46,1% (από 121 σε 65 εκατ.). Από τη Βρετανία η χώρα μας εισάγει κατά βάσιν φάρμακα, οχήματα, συσκευές, ποτά και ενδύματα.

Την τρίτη θέση στη λίστα των χαμένων του Ιουλίου καταλαμβάνει η Ιταλία με -42,9% (από 363 σε 207 εκατ.), κάτι που σημαίνει ότι μειώθηκαν οι εισαγωγές ιταλικών μηχανών, πλαστικών ειδών, αυτοκινήτων, ποδηλάτων και άλλων οχημάτων, ηλεκτρικών ειδών, φαρμακευτικών προϊόντων, καθώς και ενδυμάτων.
Ακολουθεί στον «κατάλογο των χαμένων» η Ισπανία, που μέσα σε ένα μήνα είδε τις εξαγωγές της προς την Ελλάδα να μειώνονται κατά 39,6% (από 133 σε 80 εκατ.) και επομένως να εισάγονται στην Ελλάδα λιγότερα ασφαλτώδη προϊόντα, ενδύματα, φάρμακα, αυτοκίνητα, πλαστικά και οργανικά χημικά προϊόντα.

Μεγάλες ήταν οι απώλειες των γαλλικών εισαγωγών, που έφτασαν τον Ιούλιο στο -31% (από 167 σε 115 εκατ.) έναντι του Ιουνίου, με μειώσεις στις πωλήσεις φαρμακευτικών προϊόντων, κρέατος, καλλυντικών, χημικών και αυτοκινήτων.

Για το Βέλγιο οι απώλειες ήταν της τάξεως του 30,1% (από 126 σε 88) και αφορούσαν φάρμακα, μηχανές, πλαστικά, αυτοκίνητα, όργανα και συσκευές μέτρησης και ελέγχου, υποδήματα, γαλακτοκομικά και παρασκευάσματα διατροφής.

Η Γερμανία απώλεσε το 27,6% (από 418 σε 303 εκατ.) των εξαγωγών της προς την Ελλάδα σε ένα μήνα, πουλώντας λιγότερα φάρμακα, αυτοκίνητα, μηχανήματα, πλαστικά και γαλακτοκομικά.

Για τη Βουλγαρία οι απώλειες μέσα σε ένα μήνα διαμορφώθηκαν σε -17,4% (από 120 σε 99 εκατ.).

Σχετικά ανθεκτική έναντι των ακραίων καταστάσεων της ελληνικής οικονομίας αποδεικνύεται η Ολλανδία που από τον Ιούνιο στον Ιούλιο απώλεσε το 13,6% (από 194 σε 168 εκατ.) των εξαγωγών της στη χώρα μας, ίσως γιατί σημαντικό κομμάτι τους αποτελούν τα κρέατα, τα γαλακτοκομικά και τα φάρμακα, δηλαδή προϊόντα με ζήτηση που μπορεί να χαρακτηριστεί σχετικώς ανελαστική.

Οσο για την Κίνα, που προφανώς ευνοείται από το γεγονός, ότι ανάμεσα στις παραγγελίες που δέχεται και στις παραδόσεις μεσολαβούν μήνες λόγω του όγκου και της απόστασης, καταγράφει τον Ιούλιο αύξηση στις πωλήσεις στη χώρα μας κατά 16,1% (από 195 σε 226 εκατ.), έναντι του Ιουνίου.

Πρωταγωνιστούν τα καταναλωτικά αγαθά: έπιπλα, φωτιστικά, υποδήματα, παιχνίδια, είδη διασκέδασης και αθλητισμού, δερμάτινα είδη και ρούχα.

Αργεί η πλήρηςαποκατάσταση

Η σχετική χαλάρωση των capital controls μετά την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου έχει μερικώς αποκαταστήσει τις εισαγωγές της χώρας, αλλά η πλήρης εξομάλυνση εξακολουθεί να φαντάζει ως κάτι μακρινό. Η χαμηλή ζήτηση εξακολουθεί να παραμένει σοβαρό πρόβλημα, ενώ οι προμηθευτές επιμένουν να τηρούν επιφυλακτική τακτική έναντι των ελληνικών επιχειρήσεων, πολλές εκ των οποίων –κυρίως οι εξαγωγικές- έλυσαν εν μέρει το πρόβλημα μέσω λογαριασμών όψεως που δημιούργησαν στο εξωτερικό για να πληρώνονται και να πληρώνουν.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ