Φέσια «φωτιά» πνίγουν το Δημόσιο - Που χρωστάει, σε ποιους και πόσα

Το «πάγωμα» των δημοσίων δαπανών έχει στερήσει περισσότερα από τρία δισεκατομμύρια ευρώ από την αγορά μέχρι στιγμής ενώ ο λογαριασμός γίνεται ολοένα και βαρύτερος μήνα με τον μήνα.

Η περικοπή του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων έχει «ψαλιδίσει» τα περιθώρια για να κινηθεί έστω και λίγο χρήμα στην αγορά ενώ ο «πάγος» στην επιστροφή του ΦΠΑ -μέχρι και η καταβολή του επιδόματος θέρμανσης έχει... παγώσει- έχει γονατίσει τη ρευστότητα των επιχειρήσεων.

Σε ποιους μεταφέρονται όλα αυτά τα προβλήματα; Στους εργαζόμενους οι οποίοι έρχονται και πάλι αντιμέτωποι με κύμα καθυστερήσεων στην καταβολή των μισθών τους. Χιλιάδες επιχειρήσεις, βλέποντας το ταμείο να αδειάζει, στρέφονται εκεί που υπάρχει η «φθηνότερη» ρευστότητα. Οι τράπεζες δεν δανείζουν ή αν δανείζουν χρεώνουν από 8-9%.

Στην εφορία και στα ασφαλιστικά ταμεία «τρέχουν» οι ρυθμίσεις τις οποίες οι εταιρείες προσπαθούν να εξυπηρετούν για να μην χάσουν τα πλούσια «δώρα» (διαγραφή πρόσθετων φόρων και προσαυξήσεων) τι μένει; Οι προμηθευτές που έχουν φτάσει και αυτοί να εξοφλούνται με επτάμηνες και οκτάμηνες επιταγές και οι εργαζόμενοι που σπανίως θα αντιδράσουν φοβούμενοι την απόλυση (σ.σ.: η μη καταβολή δεδουλευμένων τιμωρείται ακόμη και με ποινές φυλάκισης).

Δύο φορές μέχρι τώρα συνταξιούχοι και δημόσιοι υπάλληλοι έφτασαν κοντά στο να αντιληφθούν τι σημαίνει μη καταβολή δεδουλευμένων. Την πρώτη φορά, τα τελευταία... εκατομμύρια που απαιτούνταν έφτασαν με αρκετές... ώρες καθυστέρηση κάτι που είχε ως αποτέλεσμα αρκετοί συνταξιούχοι να πληρωθούν την επομένη. Τα περί τεχνικού προβλήματος ήταν απλώς μια δικαιολογία.

Η πραγματικότητα ήταν ότι το λογιστήριο περίμενε τις εισπράξεις φόρου της ημέρας για να συγκεντρωθεί ολόκληρο το ποσό. Και αυτή η μικρή καθυστέρηση, ήταν αρκετή για να στείλει τους συνταξιούχους από τα ξημερώματα στην ουρά της τράπεζας.

Το δεύτερο περιστατικό ήταν πριν από λίγες ημέρες και είχε να κάνει με τους μισθούς των εργαζομένων του ΟΠΕΚΕΠΕ. Η επίσημη εκδοχή για την καθυστέρηση της μιας ημέρας ήταν αυτή τη φορά ότι υπήρξε γραφειοκρατική ολιγωρία.

Είναι πάντως σαφές ότι μέχρι τώρα το δημόσιο τα έχει καταφέρει θαυμάσια όσον αφορά στη πληρωμή των μισθών και των συντάξεων καθώς παρά την ασφυκτική έλλειψη ρευστότητας καταφέρνει κάθε τρίμηνο να βρίσκει κοντά στα 3,8 δισεκατομμύρια ευρώ που απαιτούνται για να πληρωθούν όλοι οι εργαζόμενοι στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα μαζί με τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Πώς αναλύεται αυτό το ποσό;

• 474 εκατ. ευρώ είναι οι καθαρές αμοιβές (χωρίς ασφαλιστικές εισφορές) των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία

• 359 εκατ. ευρώ είναι η καθαρή μισθοδοσία των δήμων

• 2,139 δισεκατομμύρια ευρώ είναι οι μισθοί των κεντρικών υπηρεσιών του δημοσίου

Ξεχωριστό είναι το κονδύλι για τις συντάξεις. Κάθε τρίμηνο, το δημόσιο μεταβιβάζει προς τα ασφαλιστικά ταμεία περί τα 2,8 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό το ποσό (πάνω από 900 εκατ. ευρώ τον μήνα) είναι η συμμετοχή του κράτους στη χρηματοδότηση του ασφαλιστικού συστήματος (οι δύο άλλες πηγές είναι οι εισφορές του εργαζόμενου και οι εισφορές του εργοδότη).

Το δημόσιο, ξοδεύει επιπλέον τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ τον μήνα για τις συντάξεις του δημοσίου. Άρα από τα περίπου 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ που δαπανώνται κάθε μήνα για συντάξεις, το δημόσιο πληρώνει (είτε απευθείας στους δικού του συνταξιούχους είτε σε μορφή επιχορήγησης των ασφαλιστικών ταμείων) τουλάχιστον τα μισά.

Ανω των 5 δισ. τα ληξιπρόθεσμα του Δημοσίου

Για να πληρωθούν στην ώρα τους μισθωτοί και συνταξιούχοι, κάποιοι άλλοι έμειναν απλήρωτοι. Μόνο στο πρώτο τετράμηνο του 2015, οι δημόσιες δαπάνες ήταν μειωμένες κατά δύο δισεκατομμύρια ευρώ σε σχέση με το ποσό που είχε προϋπολογιστεί ενώ τον Μάιο, η τακτική «δεν πληρώνω» από την πλευρά του δημοσίου συνεχίζεται.

Ήδη, άρχισαν να φουσκώνουν τα ληξιπρόθεσμα χρέη του δημοσίου προς τους ιδιώτες φτάνοντας στο τέλος Μαρτίου και πάλι στα 3,741 δισεκατομμύρια ευρώ (από 3 δις ευρώ που είχαν υποχωρήσει τον Δεκέμβριο του 2014).

Αυτό το ποσό δεν αποτυπώνει όλη την αλήθεια. Μια οφειλή καταγράφεται ως ληξιπρόθεσμη με τη συμπλήρωση 90 ημερών από την ημέρα κανονικής καταβολής της.

Αυτό σημαίνει ότι στα 3,7 δισεκατομμύρια ευρώ δεν περιλαμβάνονται τα «φέσια» που φόρεσε το δημόσιο στην αγορά κατά τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο και Μάρτιο (σ.σ.: τα απλήρωτα ποσά του Ιανουαρίου θα φανούν τον Απρίλιο κ.ο.κ). Εκτιμάται ότι ήδη τα ληξιπρόθεσμα του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα είναι πάνω από πέντε δισεκατομμύρια ευρώ.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα φέρονται να αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή:

1. Οι προμηθευτές των νοσοκομείων με φέσια 900 εκατ. ευρώ

2. Οι προμηθευτές του ΕΟΠΥΥ (φαρμακοβιομηχανίες, διαγνωστικά κέντρα, αντιπρόσωποι κλπ) με ληξιπρόθεσμο χρέος 1,387 δισεκατομμύρια ευρώ

3. Συνεργαζόμενοι με τους δήμους στους οποίους οφείλονται πάνω από 380 εκατ.

Και δεν είναι μόνον αυτά. Οι επιστροφές ΦΠΑ που δεν έχουν γίνει έχουν φτάσει στα 830 εκατ. ευρώ με μέσο χρόνο αναμονής τις... 239 ημέρες. Από αυτά, τα 637 εκατ. ευρώ είναι σε αναμονή πάνω από 90 ημέρες.

Περισσότερα από 150 εκατ. ευρώ οφείλονται από τη μή καταβολή του επιδόματος θέρμανσης (σ.σ οι αιτήσεις τελειώνουν στο τέλος του μήνα) ενώ μόνο το Ταμείο Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (καταβάλλει τα εφάπαξ) χρωστάει 380 εκατ. ευρώ.

Αν προστεθούν και αυτοί που έχουν καταθέσει αίτηση συνταξιοδότησης αλλά δεν έχουν εισπράξει τίποτα τότε στον λογαριασμό προστίθενται τουλάχιστον δύο δισεκατομμύρια ευρώ επιπλέον.

Η στάση «δεν πληρώνω» που έχει κηρύξει το δημόσιο, αποτυπώνεται πεντακάθαρα στους οικονομικούς δείκτες. «Κάθε μέρα που περνάει, μέχρι να επιτευχθεί η συμφωνία της χώρας μας με τους πιστωτές, χάνονται 22,3 εκ. ευρώ από το Α.Ε.Π. της χώρας, κάθε 24 ώρες κλείνουν 59 επιχειρήσεις και μειώνεται η πλήρης απασχόληση κατά 613 θέσεις εργασίας» υπογράμμιζε προ ημερών η Ελληνική Συνομοσπονδία σε σχετική της ανακοίνωση ζητώντας άμεσα να υπάρξει συμφωνία ώστε –τουλάχιστον- να φύγει από τη μέση ο παράγων αβεβαιότητα.

ΔΕΙΤΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΑΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΣΑ ΕΔΩ

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ