Η πτώση της Χαλυβουργικής και τα μεγάλα λουκέτα στην βιομηχανία

 Η πτώση της Χαλυβουργικής και τα μεγάλα λουκέτα στην βιομηχανία
Εμμένει στις απολύσεις – μέσω εθελούσιας εξόδου – 100 εργαζομένων η Χαλυβουργική, μία από τις μεγαλύτερες βιομηχανίες χάλυβα στην χώρα μας. 

Το Υπουργείο Εργασίας πάντως ασκεί πιέσεις προς την διοίκηση του Ομίλου προκειμένου να πάρει πίσω τις απολύσεις, ενώ μέσα στην εβδομάδα έχει προγραμματιστεί και τριμερής για την εξεύρεση κοινής λύσης.

Η Χαλυβουργική, η οποία επικαλείται κατάρρευση των οικονομικών της μεγεθών, σημαντικά προβλήματα ρευστότητας και έλλειψη οποιασδήποτε κυβερνητικής πρωτοβουλίας για την αντιμετώπιση των σοβαρών θεμάτων που έχουν ανακύψει στον κλάδο, δεν είναι η μοναδική που κινδυνεύει να «κατεβάσει ρολά», όπως πολλοί εκτιμούν.
Δεκάδες λουκέτα στη βιομηχανία μετρά τα τελευταία χρόνια η χώρα μας, καθώς άλλοτε ισχυρές επιχειρήσεις, λόγω σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, αναγκάστηκαν να κατεβάσουν ρολά και να αφήσουν στο δρόμο εκατοντάδες εργαζομένους.
Οι δύσκολες ώρες που περνά η ελληνική οικονομία αντικατοπτρίζονται πλήρως σταλουκέτα και στην οριακή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει πολλές επιχειρήσεις.

Η κρίση εδώ και χρόνια, έχει ξεφύγει από τα στενά όρια των μικρών επιχειρήσεων και έχει μπει στις αυλές της βιομηχανίας. Ισχυρά ονόματα της αγοράς κατέβασαν ρολά τα τελευταία χρόνια, μεταξύ των οποίων, η Hellenic Steel, η Φίλκεραμ – Johnson και η Χαρτοβιομηχανία Θράκης Diana (αποτελούσε το δεύτερο μεγαλύτερο παραγωγό χάρτου στην Ελλάδα, κατέχοντας περίπου το 20% της εγχώριας αγοράς).
Ειδικότερα η Hellenic Steel μία από τις μεγαλύτερες στον κλάδο του χάλυβα και ο μοναδικός παραγωγός στον τομέα της ψυχρής έλασης στην Ελλάδα, είναι η τελευταία που έκλεισε τον περασμένο Δεκέμβριο.
Το θέμα της Hellenic Steel έγινε γνωστό τον περασμένο Σεπτέμβριο, μετά από επιστολή των εργαζομένων της εταιρίας στον πρωθυπουργό Α. Σαμαρά, οι οποίοι ζητούσαν την λήψη μέτρων προκειμένου η εταιρία να μην «κατεβάσει ρολά».
Οι εργαζόμενοι ζητούσαν από την ελληνική κυβέρνηση να μεσολαβήσει στην ιταλική κυβέρνηση και στη μητρική εταιρεία ILVA ώστε να αποτραπεί η εκκαθάριση της ελληνικής εταιρείας και να δοθεί παράταση χρόνου για να αναζητηθούν άλλες λύσεις.
Σήμερα οι 183 εργαζόμενοι βρίσκονται σε διαθεσιμότητα και αναμένουν την έλευση επενδυτή.
Ισχυρό πλήγμα δέχτηκε πριν μερικά χρόνια και ο νομός Κορινθίας με το κλείσιμο του εργοστασίου της βιομηχανίας Fulgor, η οποία αριθμούσε 54 χρόνια ζωής.

Η εταιρεία υπέστη μεγάλο πλήγμα, καθώς λόγω της κρίσης έβλεπε τη μία μετά την άλλη τις παραγγελίες να ακυρώνονται, και κυρίως παραγγελίες από μεγάλους πελάτες του εξωτερικού, καθώς είχε σαφώς εξαγωγικό χαρακτήρα. Οι ακυρώσεις αυτές είχαν ως αποτέλεσμα να υποστεί η εταιρεία ζημιές που έφτασαν το 70% του τζίρου της. Έξι χρόνια παραμένουν απλήρωτοι οι εργαζόμενοι στα κλωστήρια Λαναρά, παρά τις εκάστοτε κυβερνητικές αποφάσεις. Σήμερα δεν λειτουργεί κανένα εργοστάσιο της «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας. Επίσης με απόφαση-εξπρές του Εφετείου Πειραιά, που εκδόθηκε μέσα σε 12 ημέρες, η ιστορική καπνοβιομηχανία Κεράνης τέθηκε τον Αύγουστο του 2008 υπό εκκαθάριση. Επίσης το 2007 το εργοστάσιο της αλλαντοβιομηχανίας Θράκη στον ΄Εβρο έκλεισε. Η αλλαντοβιομηχανία αποτελούσε μια από τις γνωστότερες εταιρείες του κλάδου παραγωγής αλλαντικών η οποία δεν κατάφερε να αντεπεξέλθει στον αυξημένο ανταγωνισμό. Στις αρχές της δεκαετίας αποτελούσε μια πλήρη καθετοποιημένη εταιρεία με ιδιόκτητο εργοστάσιο παραγωγής ζωοτροφών, δύο μονάδες εκτροφής ζώων, τρία σφαγεία, δύο μονάδες επεξεργασίας κρέατος και τρία εργοστάσια παραγωγής αλλαντικών. Σταδιακά όμως και υπό το βάρος υψηλού δανεισμού αναγκάστηκε να κλείσει ορισμένες από τις μονάδες της.
Τέλος με τις απολύσεις στο χέρι βρέθηκαν τον Απρίλιο του 2005 οι 180 εργαζόμενοι της συρματουργίας ΔΑΡΙΓΚ στη Χαλκίδα, οι οποίοι παρέμεναν σε επίσχεση εργασίας τους τελευταίους οκτώ μήνες, διεκδικώντας την καταβολή των δεδουλευμένων τους.
Τέλος ένα από τα ισχυρά λουκέτα ήταν αυτό της Coca Cola στη Θεσσαλονίκη, όπου οι εργαζόμενοι εδώ και πολλούς μήνες βρίσκονται σε επίσχεση αλλά και το κλείσιμο του εργοστασίου ΗΒΗ στο Λουτράκι.

Τα μεγάλα λουκέτα της Θεσσαλονίκης

Το φθινόπωρο του 1998 η άλλοτε κραταιά βιομηχανία κατεργασίας ξύλου Βαλκάν Έξπορτ διέκοψε τη λειτουργία της έπειτα από μία πενταετία σοβαρών οικονομικών προβλημάτων, που οδήγησαν στην απώλεια του 50% των θέσεων εργασίας. Οι 600 εναπομείναντες εργαζόμενοι προχώρησαν σε δυναμικές κινητοποιήσεις και έπειτα από παρέμβαση του υπουργείου Ανάπτυξης βρέθηκε νέος επενδυτής, που όμως προχώρησε άμεσα στη μείωση του προσωπικού κατά 320 άτομα. Έπειτα από μία εξαετία η Βαλκάν Έξπορτ ανακοίνωσε την οριστική διακοπή της λειτουργίας της και το σύνολο του προσωπικού απολύθηκε.
Τον Ιανουάριο του 2006 η διοίκηση της Βιομηχανίας Φωσφορικών Λιπασμάτων ανακοίνωσε τη διακοπή της παραγωγικής δραστηριότητας του εργοστασίου της στη Θεσσαλονίκη, όπου απασχολούσε 650 εργαζόμενους (αορίστου χρόνου και εποχικούς). Οι εργαζόμενοι κατέλαβαν το εργοστάσιο μέχρι το Σεπτέμβριο του 2006, οπότε το υπουργείο Εργασίας τούς πρότεινε σχέδιο για τη μερική επαναλειτουργία του εργοστασίου και την προστασία όσων θα έχαναν τις δουλειές τους. Έναν χρόνο μετά την αρχική απόφαση της διοίκησης της ΒΦΛ στο εργοστάσιο στη Νέα Ιωνία μπήκε λουκέτο και χάθηκε το σύνολο των θέσεων εργασίας.
Το Σεπτέμβριο του 2008 έκλεισε το εργοστάσιο της πρώην ΒΙΑΜΥΛ στη Θεσσαλονίκη -χάθηκαν 82 θέσεις εργασίας- ενώ τον ίδιο μήνα ανακοινώθηκε από τη Γερμανία ότι θα μπει λουκέτο και στο εργοστάσιο της Siemens στην περιοχή του αεροδρομίου. Οι 250 εργαζόμενοι της Siemens προχώρησαν σε κινητοποιήσεις. Ωστόσο μετά τρεις μήνες η απόφαση για το κλείσιμο του εργοστασίου οριστικοποιήθηκε και μέχρι τον Απρίλιο του 2009 απολύθηκε το σύνολο του προσωπικού.
Και ο κατάλογος δεν τελειώνει εδώ... Λουκέτο έβαλαν τα προηγούμενα χρόνια η κλωστοϋφαντουργία Τρικολάν, το εργοστάσιο της Ιdeal Standard στη Χαλκίδα, η Βαμβακουργία Βόλου, το εργοστάσιο της Γιούλα στην Ελευσίνα, τα ΔΕΚΑ Αλλαντικά, η Εριοκλωστοϋφαντουργία, η εταιρεία παραγωγής σαμπουάν ΙΝΚΟ και τα Ελληνικά Σιδηροκράματα.

Ελένη Μπότα

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ