Γιατί «ξανασφάζονται» Aegean Raynair

Γιατί «ξανασφάζονται» Aegean Raynair
Ένα συν ένα μήνα θα κρατήσει η κούρσα των μνηστήρων για τη διεκδίκηση των Κυπριακών Αερογραμμών,

και στη Μεγαλόνησο λίγες ημέρες μετά την κατάθεση των μη δεσμευτικών προσφορών από εννέα αερογραμμές και επιχειρηματικούς ομίλους έχει ανάψει η συζήτηση για το ποιος είναι ο «καταλληλότερος».

Το ερώτημα είναι κρίσιμης σημασίας γιατί μπορεί η Κύπρος να εξυπηρετείται από αρκετές αεροπορικές εταιρείες, αλλά οι Κυπριακές Αερογραμμές είναι ο μόνος εγχώριος αερομεταφορέας. Και εύλογα οι Κύπριοι ανησυχούν ιδιαίτερα για τη μετεξέλιξή του από το κρατικό στο ιδιωτικό καθεστώς.
Οι περισσότερες από τις εννέα προτάσεις που παρέλαβε το κυπριακό δημόσιο προβλέπουν την απόκτηση του ελέγχου του αεροπορικού ομίλου και της διαχείρισης των περιουσιακών του στοιχείων που εκτός από τα 6 Airbus A-320 του στόλου περιλαμβάνουν το σήμα, το πελατολόγιο και τις διακρατικές συμφωνίες στις οποίες έχει προχωρήσει.


. Αυτό που σύμφωνα με αρμόδιους κυπριακούς κύκλους ενδιαφέρει περισσότερο είναι «ο αγοραστής να έχει συνέχεια και συνέπεια», όπως επισημαίνουν χαρακτηριστικά. Δηλαδή, να δρομολογήσει μια ομαλή μετάβαση από την κρατική στην ιδιωτική εταιρεία και να προσφέρει εγγυήσεις για τη διατήρηση του επιπέδου εξυπηρέτησης του κυπριακού κοινού μαζί με ένα αναπτυξιακό πλάνο που –εκ των πραγμάτων- αποτελεί προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα της εταιρείας στο μέλλον. Με δυο λόγια... να έρθει για να μείνει.

ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ. Και βέβαια υπό το πρίσμα αυτό, τον αρχικό ενθουσιασμό στη Λευκωσία για την έλευση του Μάικ Ο'Λίρι και την εκδήλωση ενδιαφέροντος από την πλευρά της Ryanair, διαδέχτηκε ο σκεπτικισμός. Ο ιρλανδός επιχειρηματίας μέσα σε ενάμισυ μήνα άλλαξε τρεις φορές τη στάση του. Στα μέσα Ιουλίου μίλησε για ισχυρό ενδιαφέρον της εταιρείας του για την ιδιωτικοποίηση των Κυπριακών αερογραμμών. Στις 29 του ίδιου μήνα όμως ανέκρουσε πρύμναν και δήλωσε ότι η Ryanair δεν «ενδιαφέρεται ιδιαίτερα» για τις Κυπριακές Αερογραμμές "που έχουν τεράστια προβλήματα από το παρελθόν" αλλά εκδήλωσε το ενδιαφέρον της μετά από αίτημα της Λευκωσίας.
Την περασμένη εβδομάδα, ομως, ο αερομεταφορέας χαμηλού κόστους κατέθεσε μη δεσμευτική προσφορά, ενω ο Ο΄Λίρι που άλλαξε ρότα για μια ακομη φορά: «ελπίζουμε ότι θα βγει κάτι καλό. Το όλο θέμα έχει άμεση σχέση με τα πολιτικά δεδομένα της Κύπρου». Στον γρίφο αυτό πρόσθεσε ωστόσο ότι μια συμφωνία της εταρείας του με την Κυπριακή κυβέρνηση θα είναι μικρή σε σχέση με την ευρύτερη στρατηγική ανάπτυξης της Ryanair.


Με όλα αυτά, ο ιρλανδός κατάφερε να προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση αναφορικά με τις προθέσεις του στην Κύπρο, όπου η κοινή γνώμη «είδε» την προοπτική ο εγχώριος αερομεταφορέας να «απορροφάται» από την συχνά τυχοδιωκτικη στρατηγική ενός αερομεταφορέα χαμηλού κόστους που λειτουργεί αποκλειστικά με γνώμονα το κέρδος. Τα μηνύματα που έλαβε η Ryanair απο την Κύπρο πρέπει να ήταν τέτοια που οδήγησαν τον Ο Λίρι να διευκρινίσει ότι σύμφωνα με την πρόταση της εταιρείας του, οι Κυπριακές Αερογραμμές θα διατηρήσουν την επωνυμία τους και θα λειτουργούν με πιστοποιητικό ξεχωριστού αερομεταφορέα από τη Ryanair. Η ανησυχία πάντως παραμένει...

ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ. Αντίθετα οι χαμηλοί τόνοι που έχει κρατήσει από την πρώτη στιγμή η Aegean Airlines, καταγράφει το σοβαρότητα με την οποία ο ελληνικός όμιλος προσεγγίζει την υπόθεση, έστω και αν -όπως σημειώνουν παράγοντες της αγοράς- ούτε τα αεροσκάφη, ούτε το δίκτυο της Cyprus αποτελούν στοιχεία που μπορούν να «γοητεύσουν» μια εταιρεία του μεγέθους της Αεροπορίας Αιγαίου. Στο ερώτημα «γιατί υπάρχει ενδιαφέρον», η απάντηση βρίσκεται στις σημαντικές διακρατικές συμφωνίες που έχει η κυπριακή εταιρεία για δρομολόγια μερικά από τα οποία σήμερα δεν εκτελούνται.

Κάτι τέτοιο μπορεί να υποστηρίξει περαιτέρω το πρόσφατο «άνοιγμα» της Aegean στη Μέση Ανατολή (με νέες πτήσεις προς Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία και Λίβανο, Ισραήλ). Και σε επίπεδο κύρους, όμως η απόκτηση ενός ακόμη πρώην εθνικού αερομεταφορέα (μετά την Olympic) πέραν της στρατηγικής επιβεβαίωσης της οικογένειας Βασιλάκη θα μπορούσε να ανεβάσει την εταιρεία ακόμη πιο υψηλά στα μάτια της παγκόσμιας ελληνικής κοινότητας.


Ο επικεφαλής, Ευτύχης Βασιλάκης, είχε προβλέψει από ετών τις εξελίξεις στον κυπριακό αερομεταφορέα, και τώρα προετοιμάζει τις επόμενες κινήσεις του, χωρίς να δεσμεύεται. Άλλωστε όπως έχει ήδη αποδειχθεί, η περαιτέρω διεθνοποίηση της αεροπορικής του εταιρείας εξαρτάται περισσότερο από τις κινήσεις του επιτελείου, παρά την απόκτηση ανταγωνιστών που πτώχευσαν.


Ωστόσο, ο ίδιος έχει να «επιδείξει» την επιτυχία της συγχώνευσης της Olympic, η οποία πλέον «μετρά» ως πιστοποιητικό πρακτικών αποτελεσμάτων και για την περίπτωση των Κυπριακών. Φέτος η Ελλάδα, χωρίς έναν κρατικό «εθνικό αερομεταφορέα», και με έναν αεροπορικό όμιλο που δεν έχει ανταγωνισμό, έχει φθηνότερα εισιτήρια και συνεπέστερα δρομολόγια. Και η ίδια αεροπορική εξυπηρετεί τόσο το αυξημένο τουριστικό ρεύμα όσο και τις πιο ακριτικές περιοχές. Και όλα αυτά με όφελος αντί επιβάρυνσης των φορολογούμενων.
Η στρατηγική Βασιλάκη που γύρισε από το 20123 την Aegean στην κερδοφορία επιβεβαιώθηκε και με τα αποτελέσματα εξαμήνου 2014 με τα ενοποιημένα έσοδα στο +8% (€388,6εκατ.) τα κέρδη προ φόρων στα €22εκατ. (από €7,2) και τα καθαρά κέρδη στα €16εκ. (από €6,9εκ. το 2013).

Όχημα για την ευρωπαϊκή αγορά

Την ώρα που οι διαφορές μεταξύ των δύο μεγάλων παικτών είναι προφανείς, προβληματισμό προκαλούν και αρκετές άλλες υποψηφιότητες που είτε δεν προέρχονται από μεγάλους ομίλους, είτε επιδιώκουν να αναλάβουν τον έλεγχο των Κυπριακών Αερογραμμών προκειμένου να αποκτήσουν το πολυπόθητο «καπέλο» της Ε.Ε. για να επεκταθούν στην ευρωπαϊκή αγορά.
• Η Ισραηλινή Arkia, σε συνεργασία με αμερικανικά κεφάλαια, θέλει ακριβώς να επεκτείνει τις δραστηριότητές της ως ευρωπαϊκή εταιρεία. Σήμερα όμως διαθέτει ένα στόλο μόλις 9 αεροσκαφών εκ των οποίων τα 5 είναι ελικοφόρα ATR.
• Η ισπανική Arevenca έχει υποβάλει πρόταση σε συνεργασία με την Fly Aruba και την Air Atlantic. Πρόκειται για εταιρείες συνδεδεμένες με τον καναδικό όμιλο Triple Five του Ναντέρ Γκερμεζιάν, που είχε και στο παρελθόν ενδιαφερθεί για την Cyprus.
• Η Ρουμανική Blue Air (που πετά στην Κύπρο) υπέβαλε πρόταση από κοινού με τη ρωσικών συμφερόντων κυπριακή Renaissance. Και αυτή ωστόσο είναι μια μικρή εταιρεία 11 αεροσκαφών Boeing 737 με μέσο όρο ηλικίας άνω των 22 ετών...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ