Ξέσπασε πόλεμος για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά

Ξέσπασε πόλεμος για τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά
Να ξεκαθαρίσει την υπόθεση της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας άμεσα φέρεται να επιδιώκει η κυβέρνηση εξωθώντας την ιδιοκτησία των ναυπηγείων Σκαραμαγκά σε νέα συμφωνία ή σε έξοδο.

Υπό την πίεση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης το υπουργείο οικονομικών φέρεται να αναγνωρίζει πως η ρύθμιση Βενιζέλου είναι κατ’ ουσία και τύπο νεκρή και να δρομολογεί την διεκδίκηση των 500 εκατομμύριων ευρώ που έχει ορίσει η ΕΕ ως παράνομη κρατική επιδότηση.

Πόσο το οποίο άλλωστε οδήγησε στη «λύση Βενιζέλου» ή «στρατιωτική λύση», που προέβλεπε ότι οι νέοι ιδιοκτήτες των ναυπηγείων δεν θα καταβάλουν το πρόστιμο προς το ελληνικό Δημόσιο.

Στον αντίποδα προβλεπόταν ότι το ναυπηγείο θα λειτουργεί μόνο για τις ανάγκες του ελληνικού πολεμικού ναυτικού μέχρι το 2025 (γνωστή υπόθεση των υποβρυχίων), ενώ το 2011 θα είχε ολοκληρωθεί ο διαχωρισμός του εμπορικού τμήματος που θα επέστρεφε στο ελληνικό Δημόσιο, και στη συνέχεια θα έβγαινε σε πλειστηριασμό.

Και σε αυτή την εξέλιξη, την απομάκρυνση δηλαδή της Abu Dhabi Mar η οποία ελέγχει τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά φαίνεται πως ποντάρει ο Νίκος Ταβουλάρης ιδιοκτήτης του ομίλου Νεώριο που ελέγχει τα ναυπηγεία Ελευσίνας.

Πρόκειται για την παλιά του πρόταση για δημιουργία ενιαίου ναυπηγικού φορέα με τη συγχώνευση των δυο μονάδων (και προφανώς τον ίδιο επικεφαλής) . Οι σχέσεις του με την κυβέρνηση κατά ορισμένες πηγές είναι άριστη και όπως λέγεται είναι ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας πίσω από την τεκμηρίωση της επίθεσης που είχε κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου για την υπόθεση.

Ομως ο Νίκος Ταβουλάρης, κατά άλλες πηγές, είναι «απρόβλεπτος» και θυμίζουν πως υπήρξε προσωπικός φίλος του Αντώνη Σαμαρά τον οποίο και είχε στηρίξει κατά την απόσχιση του από τη ΝΔ.

Με δεδομένο πως η ελληνική ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία αποτελεί κλάδο κορυφαίου ενδιαφέροντος τόσο για την Ουάσιγκτον όσο και για το Πεκίνο -με την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ προ των πυλών- αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα πως πέραν των μικροσυμφερόντων Ταβουλάρη προωθείται και μια διεθνής γεωπολιτική ατζέντα. Το Πεκίνο θέλει να αποκτήσει τεχνογνωσία και βάση επισκευής πλοίων του στον Πειραιά και η Ουάσιγκτον προγεφύρωμα για την αμυντική της βιομηχανία.

Τις εξελίξεις θέτει τώρα σε κίνηση ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος με επιστολή του που σύμφωνα με πληροφορίες έστειλε προς την Ευρωπαία επίτροπο Ανταγωνισμού Μαργκρέτ Βεστάγκερ με την οποία εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζει την ακύρωση της απόφασης του 2010 για τα ΕΝΑΕ (Σκαραμαγκάς) και την επανεκκίνηση της υπόθεσης από την απόφαση της ΕΕ του 2008 η οποία διέταζε την καταβολή από πλευράς ναυπηγείων ποσού ύψους 230 εκατ. ευρώ για παράνομες κρατικές επιδοτήσεις την περίοδο μέχρι το 2001. Το ποσό αυτό έχει υπερδιπλασιαστεί έκτοτε, αναφέρουν παράγοντες της αγοράς, εξηγώντας πως φτάσαμε τώρα στα 500.

Ομως η ιδιοκτησία των ναυπηγείων Σκαραμαγκά και ειδικότερα ο μεγαλομέτοχος και ισχυρός άνδρας του ομίλου Ισκαντάρ Σάφα, κάθε άλλο παρά εύκολος αντίπαλος μπορεί να χαρακτηρισθεί. Αλλωστε ήδη έχει προσφύγει όπως προβλέπεται συμβατικά στη διεθνή διαιτησία αξιώνοντας από το ελληνικό δημόσιο ποσό της τάξης του ενός δισεκατομμυρίου ευρώ ισχυριζόμενος πως το ελληνικό δημόσιο δεν εκπλήρωσε τις δικές του υποχρεώσεις. Η υπόθεση έχει οδηγηθεί σε αναβολή αλλά δεν αποκλείεται όμως όταν τελικά κριθεί να επιδικάσει στον Σάφα αποζημίωση. Τότε θα χρειαστεί η εκ νέου συνεννόηση των δυο πλευρών.

Όμως στο μεσοδιάστημα παρόντες θα είναι κατά πάσα βεβαιότητα και οι Κινέζοι που έχουν βάλει στο μάτι σε πρώτη φάση τις εκτάσεις και τον εξοπλισμό των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά που φιλοξενούν το ανενεργό -λόγω της ρύθμισης- εμπορικό τμήμα των ναυπηγείων. Όμως οι Κινέζοι δεν είναι μόνοι τους. Και άλλα ισχυρά συμφέροντα θέλουν να βάλουν πόδι στην βιομηχανία αυτή, κυρίως δε ανταγωνιστικά ευρωπαϊκά ναυπηγεία που δεν θέλουν την ανάσταση του κλάδου στην Ελλάδα. Και παρακολουθούν την υπόθεση από κοντά αναζητώντας άνοιγμα για να συμμετέχουν αν όχι να ελέγξουν τις εξελίξεις, αναφέρουν διεθνείς παρατηρητές.


Η ανεφάρμοστη συμφωνία

Το σημερινό status quo που φέρεται να ανατρέπει τώρα η κυβέρνηση προήλθε το 2010 έπειτα από διαπραγματεύσεις ΕΕ-Ελλάδας και προέβλεπε ότι οι νέοι ιδιοκτήτες των Ναυπηγείων (βλ. Σάφα) δεν θα καταβάλουν το πρόστιμο στο Δημόσιο, το ναυπηγείο θα λειτουργεί μόνο για τις ανάγκες του Πολεμικού Ναυτικού έως το 2025 και το 2011 θα είχε ολοκληρωθεί ο διαχωρισμός του εμπορικού τμήματος που θα επέστρεφε στο ελληνικό Δημόσιο με σκοπό να ιδιωτικοποιηθεί. Επειδή το τελευταίο τμήμα της συμφωνίας ουδέποτε εφαρμόστηκε, η ΕΕ από την αρχή του έτους έχει ειδοποιήσει την κυβέρνηση ότι κινδυνεύει με πρόσθετο πρόστιμο.

Αν ο Σάφα βρεθεί αντιμέτωπος με την επιστροφή των επιδοτήσεων και με μια αρνητική απόφαση της διαιτησίας, θεωρείται σίγουρο πως θα αποχωρήσει.

Ομως εάν επιτύχει στη διαιτησία θα μπορεί να διαπραγματευτεί την παραμονή του συμψηφίζοντας κατά πασά βεβαιότητα την επιστροφή των επιδοτήσεων με τις απαιτήσεις του και έχοντας την ευχέρεια να αποφασίσει αν θα συζητήσει με τρίτους, π.χ., την Cosco . Ομως τότε η υπόθεση θα έχει ξεκαθαρίσει και τα ναυπηγεία θα μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς περιορισμό από Κομισιόν.

Αυτή είναι και η χειρότερη εξέλιξη για Ταβουλάρη. Νωρίτερα υπήρξαν προσεγγίσεις των δυο πλευρών, λένε στην αγορά, αλλά μετά το καλοκαίρι σταμάτησαν λόγω και της ευρύτερης πολιτικοοικονομικής συγκυρίας.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ