Όλα τα σχέδια για τις αποκρατικοποιήσεις

Όλα τα σχέδια για τις αποκρατικοποιήσεις
Σειρά ενεργειών που θα διασφαλίσουν την «συμβατότητα» των αποκρατικοποιήσεων που αναμένεται να προχωρήσουν με τις βασικές προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ αναζητούνται σε λιμάνια, Ελληνικό, αεροδρόμια, σιδηρόδρομο αλλά και τις άλλες αξιοποιήσεις περιουσίας που είναι δρομολογημένες.

Αν και οι διατυπώσεις της κατ’ αρχήν συμφωνίας είναι τέτοιες που αφήνουν περιθώρια ελιγμών, γεγονός παραμένει πως σε εμβληματικές της αντιπολιτευτικής περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ θέσεις, τίθενται ζητήματα «συνέπειας». Όμως υπάρχουν όπως φαίνεται έτοιμες φόρμουλες για να «θεραπευτούν» τα ζητήματα αυτά, χωρίς να αποκλείονται και αλλαγές στην ίδια τη σύνθεση της κυβέρνησης…

Και αν και στον ΟΛΠ, τον ΟΛΘ και τα περιφερειακά αεροδρόμια τα πράγματα μπορεί να είναι σχετικά διαχειρίσιμα, ερωτηματικό παραμένει το πώς θα προχωρήσουν οι χειρισμοί για το Ελληνικό. Τα ζητήματα αυτά ήταν και το αντικείμενο διευρυμένης σύσκεψης που έγινε στο ΤΑΙΠΕΔ την Τετάρτη το πρωί οι αποφάσεις της οποίας αναμένεται να ξεκινήσουν να εφαρμόζονται από την Δευτέρα.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Με βάση την συμφωνία με τους Ευρωπαίους εταίρους της χώρας και το κείμενο δεσμεύσεων που εστάλει από το υπουργείο οικονομικών προχωρούν κανονικά οι εν εξελίξει διαγωνισμοί.

Στην κατηγορία αυτοί εμπίπτουν όσες ιδιωτικοποιήσεις έχουν φτάσει είτε σε υπογραφή σύμβασης, είτε υπάρχει ανάδοχος-πλειοδότης, όπως συμβαίνει στην περίπτωση των 14 περιφερειακών αεροδρομίων που έχει πλειοδοτήσει σχήμα υπό τη γερμανική Fraport και στο Ελληνικό όπου επίσης έχει υπογραφεί σύμβαση με τη Lamda Development. Το αυτό ισχύει και για τους ήσσονος μεγέθους διαγωνισμούς όπως για το ακίνητο Αφάντου της Ρόδου και την παραχώρηση του Ιπποδρομιακού Στοιχήματος όπου έχει προκριθεί ο ΟΠΑΠ.

Επίσης με βάση το κείμενο δεσμεύσεων προχωρούν οι διαγωνισμοί που βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο και εκκρεμούσε η υποβολή δεσμευτικών προσφορών. Στην κατηγορία αυτή εμπίπτουν οι πωλήσεις πλειοψηφικών ποσοστών του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΛΠ και του ΟΛΘ αλλά και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και η Rοsco.

Για τον ΟΛΠ ενδιαφέρονται σφόδρα τόσο η κινεζική Cosco, που έχει μάλιστα πιέσει σε ύψιστο διπλωματικό επίπεδο, όσο και η APM Terminals.

Στην περίπτωση του ΟΛΠ, όπως έχουν αποκαλύψει τα «Π» από το προηγούμενο Σάββατο, αναμένεται να προταχθεί από την κυβέρνηση το γεγονός πως ο δημόσιος έλεγχος αναμένεται να διασφαλιστεί μέσω της Ρυθμιστικής Αρχής λιμένος ενώ ο υποδομές θα παραμείνουν στην κυριότητα του ελληνικού δημοσίου όπως και αυτές που θα δεσμευτεί να δημιουργήσει/αναβαθμίσει ο επενδυτής.

Παράλληλα θεωρείται βέβαιο πως το κομμάτι του λιμανιού που εξυπηρετεί την ακτοπλοΐα θα παραμείνει υπό ακόμα πιο στενό έλεγχο του δημοσίου. Έτσι αναμένεται η διαδικασία εφόσον τελικά προχωρήσει να περιλάβει τόσο το τερματικό σταθμό κρουαζιέρας όσο και το car terminal και την ναυπηγοεπισκευή και πιθανόν και τον προβλήτα Ι που για την ώρα διαχειρίζεται ο ΟΛΠ (σ.σ.: οι ΙΙ και ΙΙΙ έχουν παραχωρηθεί αμετάκλητα στην Cosco).

Θέμα γεννάται βέβαια για την πολιτική ηγεσία του υπουργείο ναυτιλίας και ειδικότερα για τον αναπληρωτή υπουργό Θοδωρή Δρίτσα που έχει εξαγγείλει μετεκλογικά την παύση της πώλησης των μετοχών της εισηγμένης ΟΛΠ ΑΕ. Λιγότερο εκτεθειμένη είναι η κυβέρνηση στην περίπτωση του ΟΛΘ όπου υπάρχει όμως ευρύτερη συναίνεση της τοπικής κοινωνίας και φορείς για την ιδιωτικοποίηση.

ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ. Στο Ελληνικό τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα και εκτιμάται ότι θα ζητηθεί βελτιωμένη προσφορά ή ακόμα και συμμετοχή του δημοσίου στα μελλοντικά έσοδα. Η Lamda Development έχει σηματοδοτήσει την πρόθεση της να διαβουλευτεί.

Η κυβέρνηση επιθυμεί την αξιοποίησή του αλλά έχει αντιταχθεί στο μοντέλο που έχει υιοθετηθεί. Η υπόθεση του Ελληνικού είχε αποτελέσει αιχμή την αρνητικής στάσης του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις. Υπενθυμίζεται πως τον περασμένο Οκτώβριο, ο τότε πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου (ΤΕΕ) και σημερινός αναπληρωτής υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης είχε παρουσιάσει μελέτη σύμφωνα με την οποία η ονομαστική αξία του Ελληνικού είναι υπερτριπλάσια της προσφοράς που υπέβαλε το επενδυτικό σχήμα υπό τη Lamda Development και συγκεκριμένα στα 2,95 δισ. ευρώ.

Η μοναδική προσφορά που είχε κατατεθεί για το Ελληνικό ανερχόταν, σε ονομαστικές τιμές (δηλαδή με την πληρωμή του τιμήματος σε βάθος 15ετίας), σε 915 εκατ. ευρώ. Για να ολοκληρωθεί η συμφωνία απαιτείται, όμως, η έγκριση από τη Βουλή καθώς και η έγκριση, πριν, του ειδικού χωροταξικού σχεδίου. Η κυβέρνηση έχει λοιπόν τρόπους να πιέσει την άλλη πλευρά η οποία εμφανίζεται διαλλακτική, λέγεται στην αγορά.

Στο τραπέζι παραμένει σύμφωνα με πληροφορίες και το σενάριο για «συναξιολόγηση» του ζητήματος του Ελληνικού με την από κοινού αξιοποίηση των ΕΛΠΕ, στο μετοχικό κεφάλαιο των οποίων συνυπάρχουν ο βασικός μέτοχος της Lamda, o όμιλος Λάτση με ποσοστό 42,6% και το ελληνικό δημόσιο με 35,5%.

Όσον αφορά στα περιφερειακά αεροδρόμια ο Έλληνας πρωθυπουργός χαρακτήρισε προ ολίγων ημερών το 1 δισ. ευρώ που πρόσφερε η Fraport ως «δίκαια» τιμή οπότε και εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν επικοινωνιακοί βασικά χειρισμοί αφού το πλαίσιο συμφωνίας δεν θεωρείται ιδιαίτερο πρόβλημα.


Οι περιπτώσεις του ΑΔΜΗΕ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ

Λιγότερο ευκρινές παραμένει το τι θα συμβεί με διαγωνισμούς που προωθούνταν ανεξάρτητα από το ΤΑΙΠΕΔ όπως η πώληση του ΑΔΜΗΕ. Ο αρμόδιος υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης είχε ανακοινώσει πως ο διαγωνισμός σταματάει ενώ και ορισμένοι από τους υποψηφίους επενδυτές ανακοίνωσαν πως αποχωρούν.

Σημείο κλειδί σε όλες τις περιπτώσεις παραμένει, όπως είναι αυτονόητο αλλά αναφέρει ρητά και η συμφωνία Αθήνας-Ευρώπης, το ότι προϋπόθεση για την ολοκλήρωση των διαγωνισμών αποτελεί η συμμόρφωση τους με το νομικό πλαίσιο. Έτσι η έγκριση των σχετικών συμβάσεων από το Ελεγκτικό Συνέδριο ή των ειδικών χωροταξικών σχεδίων (ΕΣΧΑΔΑ) από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) αφήνει ανοιχτά ενδεχόμενα ματαιώσεων ή έστω μεταβολών από αυτά τα μέτωπα. Στην περίπτωση του Ελληνικού λόγου χάριν μπορεί το ΣτΕ να μην εγκρίνει το ΕΣΧΑΔΑ ή να ζητήσει τροποποιήσεις.

Από την αρχή θα εξεταστούν πάντως -ούτως ή άλλως- περιπτώσεις ιδιωτικοποιήσεων οι οποίες προχώρησαν μεν αλλά δεν εκδηλώθηκε ευρύ ή «σύννομο» επενδυτικό ενδιαφέρον. Τέτοιες περιπτώσεις είναι η ΤΡΑΙΝΟΣΕ και η εταιρεία τροχαίου υλικού του ΟΣΕ όπου η ρωσική συμμετοχή στην βασική υποψήφιο κοινοπραξία σκοντάφτει στις ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Μόσχας για την Ουκρανία.

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΠΤΕΡΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ