Τι σημαίνουν οι «εύλογες δαπάνες» για την τσέπη του δανειολήπτη

Της Έφης Καραγεώργου.

Εξάλλου σήμερα ολοκληρώνεται και η δημόσια διαβούλευση του Κώδικα Δεοντολογίας, που καθορίζει το πλαίσιο και βάζει κανόνες στις σχέσεις τραπεζών –δανειοληπτών.

Ο Κώδικας Δεοντολογίας, μαζί με τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης» αποτελούν την πυξίδα για να ρυθμιστούν τα δάνεια των νοικοκυριών και επιχειρήσεων και οι δόσεις τους να είναι προσαρμοσμένες στα εισοδήματα του κάθε δανειολήπτη.

Χθες το Κυβερνητικό Συμβούλιο Διαχείρισης ιδιωτικού χρέους, ανακοίνωσε (με βάση τους ετήσιους οικογενειακούς προϋπολογισμούς της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής) το ενδεικτικό ύψος των μηνιαίων δαπανών, που είναι σε συνάρτηση με τον αριθμό των μελών του κάθε νοικοκυριού.

Οι εύλογες δαπάνες, θα αποτελούν τη βάση, προκειμένου να εξασφαλιστεί ένα αξιοπρεπές εισόδημα για τη διαβίωση του νοικοκυριού, αλλά και να ρυθμιστούν οι υποχρεώσεις του.

Ειδικότερα:

Για τα μονοπρόσωπα νοικοκυριά οι μηνιαίες δαπάνες διαβίωσης κυμαίνονται από 537 ευρώ μέχρι 682 ευρώ.

Για ένα ζευγάρι τα απαραίτητα για να ζήσει υπολογίζονται από 906 ευρώ και φτάνουν μέχρι τα 1.160 ευρώ.

Για οικογένεια με 1 παιδί οι δαπάνες υπολογίζονται από 1.126 μέχρι 1.440 ευρώ.

Και για ζευγάρι με δύο παιδιά οι εύλογες δαπάνες διαμορφώνονται από τα 1.347 ευρώ μέχρι τα 1.720 ευρώ.

Ωστόσο θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ο προσδιορισμός των εύλογων δαπανών διαβίωσης λαμβάνει υπόψη τη σύνθεση και τις ανάγκες κάθε νοικοκυριού. Αυτό σημαίνει ότι οι δαπάνες προσαυξάνονται ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών ή των προστατευόμενων μελών.

Επίσης, προσαυξάνονται και για εκείνα τα νοικοκυριά τα οποία έχουν παιδιά ή προστατευόμενα μέλη που πάσχουν από χρόνιες ασθένειες, φυσικές ή διανοητικές αναπηρίες και προβλήματα υγείας που απαιτούν ιδιαίτερη θεραπεία.

Σημειώνουμε ότι οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης αναφέρονται στα έξοδα που κάνει ένα νοικοκυριό πέραν αυτών που απαιτούνται για την εξασφάλιση κατοικίας. Συνεπώς, το ποσό του ενοικίου για την εξασφάλιση πρώτης κατοικίας, προστίθεται ξεχωριστά στα οικονομικά στοιχεία που δηλώνει ο δανειολήπτης.

Παράλληλα κάθε νοικοκυριό αντιμετωπίζεται ως μια ξεχωριστή περίπτωση με διαφορετικές ανάγκες. Αυτό σημαίνει πως οι ανάγκες διαβίωσης του κάθε νοικοκυριού θα υπολογίζονται σε εξατομικευμένη βάση, με χρήση ειδικών συντελεστών στάθμισης ανάλογα με τη σύνθεση του.

Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι οι ομάδες των δαπανών είναι τέσσερις:

• 1^η ομάδα: Αφορά τις πιο βασικές δαπάνες για τη διαβίωση του νοικοκυριού, όπως η διατροφή, η ένδυση και υπόδηση, τα λειτουργικά έξοδα κατοικίας, η μετακίνηση, η επισκευή και συντήρηση επίπλων και οικιακού εξοπλισμού, τα είδη οικιακής κατανάλωσης και ατομικής φροντίδας, η ενημέρωση και μόρφωση, οι υπηρεσίες τηλεφωνίας και ταχυδρομείων, τα είδη και οι υπηρεσίες υγείας, οι υπηρεσίες εκπαίδευσης, οι υπηρεσίες κοινωνικής προστασίας και οι οικονομικές υπηρεσίες. Για αυτήν ο μέσος όρος ανεξάρτητα από τη σύνθεση του νοικοκυριού έχει υπολογιστεί στα 1.166 ευρώ
• 2^η ομάδα: περιλαμβάνει επιπλέον δαπάνες εστίασης. Η μέση δαπάνη μαζί και με τη συγκεκριμένη κατηγορία αυξάνεται στα 1.311 ευρώ.
• 3^η ομάδα:περιλαμβάνει επιπλέον διαρκή αγαθά και συσκευές. Τα μέσα έξοδα το μήνα ανεβαίνουν και με αυτά τα προϊόντα στα 1.393 μηνιαίως.
• 4^η ομάδα: περιλαμβάνει επιπλέον δαπάνες για κατανάλωση αλκοολούχων ποτών και καπνού, αεροπορικές μετακινήσεις, τουριστικές υπηρεσίες και υπηρεσίες αναψυχής, πολιτισμού και αθλητισμού. Μαζί με τις προηγούμενες τρεις ομάδες η μέση μηνιαία δαπάνη αυξάνεται στα 1.507 ευρώ.